Kategoria: Recenzja

Recenzja
Napisane

Seks przyszłości

 

Emily Witt, Seks przyszłości. Nowa wolna miłość, Krytyka Polityczna, Warszawa 2017.

Emily Witt przywitała swoje 30-te urodziny rozstaniem z wieloletnim chłopakiem i telefonem od znajomego, z którym przeżyła niezobowiązujący seks, o możliwości zarażenia chlamydią. Gdyby była otyłą Brytyjką, pokroju Bridget Jones, pewnie schowałaby się z lodami pod koc, przekonana o nieodzownej śmierci w samotności i zjedzeniu jej ciała przez psy. Jako że jest jednak szczupłą atrakcyjną nowojorką, pracującą w „New York Times”, postanowiła wyjechać do San Francisco i napisać książkę o współczesnych związkach. Brzmi pretensjonalnie?

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Plastikowe M3, czyli czeska pornografia

 

Petra Hůlová, Plastikowe M3, czyli czeska pornografia, Wydawnictwo Afera, Wrocław 2013, tłum. Julia Różewicz.

O takie porno można walczyć! Takie warto tłumaczyć i wydawać. I właśnie takie powinno się pisać, bo – jak pokazuje genialne tłumaczenie Julii Różewicz – nasz język świetnie nadaje się do współczesnej literackiej pornografii. A każdy rodzimy pisarz czy pisarka, którzy zasłaniają się tezą, że po polsku nie da się napisać dobrej sceny seksualnej, są albo kłamczuszkami albo leniuszkami.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Berezowska. Nagość dla wszystkich

 

Małgorzata Czyńska, Berezowska. Nagość dla wszystkich, Czarne, Wołowiec 2018.

Wszyscy Maję znają i kochają, dzięki ilustracjom do Kochanowskiego, Potockiego, Morsztyna albo „Sztuki kochania” Wisłockiej. Któż z nas nie poczuwa się do tych wątłych tradycji wyzwolenia i liberalizmu obyczajowego, jaki reprezentowała najlepsza polska ilustratorka erotyczna? Kto nie uśmiechnie się na widok jej frywolnych rysunków roznegliżowanych kochanków, wszak to wdzięczna erotyka a nie wulgarna pornografia? I czy znajdzie się osoba, która nie czuje sympatii do tej okrągłej jak pączek, otaczającej się wianuszkiem młodych mężczyzn, starszej pani, wszak właśnie taki wizerunek utrwalił się w wyobraźni powszechnej po zdjęciach w prasie kobiecej?

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Closer

 

Dennis Cooper, Closer, 1989.

Dennis Cooper nie jest w Polsce specjalnie znany. Choć napisał dziesiątki powieści, poezji, kuratorował kilkanaście wystaw, zainspirował wielu pisarzy młodszej generacji, to u nas prawie nikt o nim nie słyszał. William S. Burroughs powiedział kiedyś o nim „Jest – niech Bóg mu dopomoże –  urodzonym pisarzem”. Inni określali go mianem „najniebezpieczniejszego pisarza Ameryki”, nic dziwnego skoro głównym tematem jego dzieł są ekstrema bycia i strategie dewiacji, a szczegółowo homoseksualność, narkotyki, toksyczne związki. Może za 30 lat doczekamy się polskiego tłumaczenia, jak 60 lat przyszło nam czekać na „Historię oka” Bataille’a. Tymczasem można sięgnąć po oryginały, a zwłaszcza kultową serię o George’u Milesie, ukochanym przyjacielu Coopera.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Radości z kobiecości

 

Nina Brochmann, Ellen Stokken Dahl, Radości z kobiecości, czyli wszystko o zarządzaniu narządami, Sonia Draga, Katowice 2017.

Nie miałam w szkole oddzielnego przedmiotu z edukacji seksualnej, ominęły mnie współczesne podręczniki wychowania do życia w rodzinie, dorastałam bez internetu i przeżyłam wszystkie rozkminy wieku dojrzewania: „czy tampon pozbawi mnie błony dziewiczej”, „czy po pettingu jestem dziewicą” i inne pytania zaczynające się od standardowego „czy to normalne …” lub „czy od … mogę zajść w ciążę?”.  Dziś te problemy w nie w mniejszym stopniu frapują nastolatków. Jednak tak jak wcześniej na korytarzach szkolnych najbardziej radykalna i głupawa odpowiedź była jednocześnie najczęściej powtarzana i siała strach wśród nieświadomych, tak obecnie – podbijana przez algorytmy Google, premiujące najczęściej klikane wyniki – wyświetla się jako pierwsza, sugerując największą trafność i przerażając tych, którzy nie znają pewnych źródeł wiedzy. W tej materii nic się nie zmieniło.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Tampa

 

Alissa Nutting, Tampa, Faber and Faber, 2013.

Tytułowa Tampa, miasteczko na Florydzie, stała się głośna w całych Stanach w związku ze skandalem seksualnym z udziałem 26-letniej nauczycielki. Debra Lafave została oskarżona o seks z dwoma 14-letnimi uczniami. Choć uznano ją za winną zarzucanych czynów, karą okazał się jedynie areszt domowy i zakaz zbliżania do nieletnich. Jak przekonywał jej adwokat, „umieszczenie tak atrakcyjnej kobiety jak Debbie w więzieniu stanowym, byłoby jak wsadzenie kawałka surowego mięsa do klatki z lwami”. W istocie, jak skomentował to później Guardian, była zbyt piękna na więzienie.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Robot Sex. Social and Ethical Implications

 

John Danaher and Neil McArthur (edit), Robot Sex. Social and Ethical Implications, The MIT Press, 2018.

Ledwo pierwsze zrobotyzowane sekslalki trafiły do masowej produkcji, oferując poza silikonowymi otworami, również twarz zdolną wyrazić kilka reakcji oraz syntezator mowy umożliwiający rozmowę, świat Zachodu zalała fala publikacji.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Slutever

 

Karley Sciortino, Slutever. Dispatches from a sexually autonomous woman in a post-shame world, New York 2018.

Znacie ten typ. Każdy z nas wpadł na nią kiedyś na imprezie. Charakterystyczna i bardzo głośna; już chwilę po znalezieniu się w jej orbicie, stajesz się powiernikiem, „kochaniem”, które raczy najbardziej intymnymi szczegółami swojego związku, pożycia czy chorób wenerycznych; nieco małostkowa i narcystyczna, bardziej błyskotliwa niż dialektyczna, ale zabawna i zajmująca, więc nie oponujesz, w końcu mogłeś trafić gorzej.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Złe zachowanie

 

Mary Gaitskill, Bad Behavior, 1989.

Złe zachowanie to zachowanie niegrzeczne, brzydkie, niezgodne z powszechnie przyjętymi normami. To zachowanie wykonane na pograniczu wiedzy i nieświadomości, bo niby nie wolno, ale coś bardzo kusi.  Źle może zachować się dziecko, uczeń w szkole, albo psiak, gdy nasika w kącie pokoju. Młoda osoba lub młode zwierzę, które jeszcze nie opanowało społecznych reguł lub nie sparzyło się konsekwencjami ich nieprzestrzegania. Ale nie osoba dorosła! Ta może zachować się niewłaściwie albo chujowo, ale przecież nie „źle”.

Czytaj dalej

Recenzja
Napisane

Ja chcę miłości

 

Klaus Kinski, Ja chcę miłości, przeł. Marzena Wasilewska, Da Capo, Warszawa 1992.

Swoją autobiografię Klaus Kinki napisał jako 60-latek, trzy lata po jej wydaniu umarł na zawał. Jego aktorski geniusz i międzynarodowa sława po rolach u Wernera Herzoga, Sergio Leone, Billiego Wildera czy Andrzeja Żuławskiego były nie do podważenia. Nie musiał się z nikim i niczym liczyć, więc i specjalnie nie cenzurował swoich zapisków, a w nich licznych romansów z partnerkami znajomych, wizyt w burdelach, nabytych chorób wenerycznych, czy siłą zdobywanych kobiet. Jeden z portali wyliczył, że na stronach autobiografii pojawia się opis lub chociażby wzmianka o ponad 150 kochankach aktora. Czuć w tym mitomanię, bezczelność, chęć gorszenia za wszelką cenę lub po prostu bezwstydny zapis współczesnego Casanovy, gdyby nie jedno.

Czytaj dalej

1 2 3 4 5 … 7
Za dużo tekstu?Więcej obrazków znajdziesz na Facebooku
Polub mnie na facebooku

Nie, dziękuję!